Γιατί οι γυναίκες χρειάζονται διαφορετικές θεραπείες για την παχυσαρκία, την υπέρταση και τον διαβήτη;
Μια νέα μελέτη προτείνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν δύο διαφορετικές κατευθυντήριες γραμμές για τη θεραπεία ενηλίκων με παχυσαρκία, υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη –μία για τους άνδρες και μία για τις γυναίκες.
Μέχρι τη δεκαετία του 1990, οι κλινικές δοκιμές επέλεγαν κυρίως άνδρες συμμετέχοντες. Οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι ασθένειες συμπεριφέρονταν το ίδιο ανεξάρτητα από το φύλο. Οι γυναίκες συχνά αποκλείονταν από τις κλινικές δοκιμές, εκτός εάν αφορούσαν την αναπαραγωγική υγεία των γυναικών. Εξαιτίας αυτής της πρακτικής, υπήρχε ένα σύνολο κοινών οδηγιών για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και του διαβήτη.
Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι οι τρέχουσες οδηγίες δεν είναι τόσο χρήσιμες για τις γυναίκες, επειδή σχεδιάστηκαν με βάση τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνονται αυτές οι καταστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο επηρέαζαν τους άνδρες.
Μερικές από τις μορφές με τις οποίες διαφέρουν οι ασθένειες με βάση το φύλο περιλαμβάνουν:
- Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακή νόσο, την κύρια αιτία θνησιμότητας στις γυναίκες. Η υπέρταση είναι υψηλότερη στους άνδρες πριν από την ηλικία των 60 ετών, αλλά όταν οι γυναίκες φτάσουν στην εμμηνόπαυση, το ποσοστό αυξάνεται.
- Τα ποσοστά παχυσαρκίας είναι παρόμοια για άνδρες και γυναίκες. Ωστόσο, η βιολογία της νόσου μπορεί να προκαλέσει αυξημένο καρδιομεταβολικό κίνδυνο στις γυναίκες.
- Οι γυναίκες που είχαν διαβήτη κύησης διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
Οι παράγοντες κινδύνου, ο χρόνος εμφάνισης και η εκδήλωση αυτών των παθήσεων είναι διαφορετικοί σε άνδρες και γυναίκες. Δεδομένου αυτού, οι ερευνητές της μελέτης επισημαίνουν ότι πρέπει να υπάρχει ισότητα στην αντιπροσώπευσή τους στις κλινικές μελέτες, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικές κατευθυντήριες γραμμές για τη αντιμετώπιση των ασθενειών ανά φύλο.
Αρκετοί ειδικοί συμφωνούν, υπογρμμίζοντας το γεγονός ότι οι γυναίκες μπορεί να υποφέρουν από κρυφές μορφές παχυσαρκίας. Αυτό συμβαίνει όταν έχουν πολύ χαμηλή μυϊκή μάζα και υψηλή σωματική μάζα λίπους. Λόγω της χαμηλής μυϊκής μάζας, το σώμα τους, το σωματικό τους βάρος και ο ΔΜΣ φαίνονται φυσιολογικά. Η διάγνωση κρυφών μορφών παχυσαρκίας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καρδιακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2.
Δεν συμφωνούν, όμως, όλοι. Ορισμένοι ειδικοί δεν πείθονται για την ανάγκη ύπαρξης διαφορετικών κατευθυντήριων γραμμών με βάση το φύλο και τονίζουν την ανάγκη για περισσότερη έρευνα. Παραδέχονται, βέβαια, πως αν ανακαλυφθούν σημαντικές διαφορές στην παθοφυσιολογία αυτών των ασθενειών σε άνδρες και γυναίκες, οι ξεχωριστές κατευθυντήριες γραμμές για τη διάγνωση και τη θεραπεία θα μπορούσαν να είναι ευεργετικές. Τέλος, δίνουν έμφαση σε θετικές αλλαγές του τρόπου ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή, η σωματική άσκηση και ο ύπνος αποκατάστασης, που βελτιώνουν σημαντικά και μερικές φορές ανέστρεφουν την παχυσαρκία, την υπέρταση, ακόμη και τον διαβήτη τύπου δύο σε άνδρες και γυναίκες.
Επιλογή γυναικών για κλινικές μελέτες
Η υπέρταση, η παχυσαρκία και ο διαβήτης αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Λόγω της έλλειψης συμπερίληψης των γυναικών σε κλινικές μελέτες πριν από τη δεκαετία του 1990, οι ερευνητές και οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου δεν γνωρίζουν, εάν οι θεραπείες που συνήθως χρησιμοποιούνται για τους άνδρες είναι αποτελεσματικές για τις γυναίκες.
Σήμερα, οι επιστήμονες προσπαθούν να συμπεριλάβουν γυναίκες στις μελέτες τους, αλλά δεν τα καταφέρνουν πάντα. Μια πρόσφατη τεράστια κλινική δοκιμή για την αρτηριακή πίεση υποτίθεται ότι έπρεπε να καθορίσει εάν απαιτούνται ειδικές οδηγίες για το φύλο. Ωστόσο, δεν συμμετείχαν αρκετές γυναίκες στη μελέτη, επομένως τα αποτελέσματα ήταν ασαφή.
Διαφορές στις καρδιαγγειακές παθήσεες
Η καρδιαγγειακή νόσος είναι μία από τις πολλές ασθένειες όπου τα συμπτώματα ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία έχουν συνήθως χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου λόγω του προστατευτικού ρόλου των οιστρογόνων. Ωστόσο, μόλις εμφανιστεί η εμμηνόπαυση, ο κίνδυνος καρδιακής νόσου εκτοξεύεται στα ύψη.
Πολλοί από τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο είναι παρόμοιοι σε άνδρες και γυναίκες. Αυτοί περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, το κάπνισμα, τον διαβήτη και την υψηλή αρτηριακή πίεση. Υπάρχουν, όμως, και διαφορές. Οι πιο συχνοί παράγοντες κινδύνου στις γυναίκες περιλαμβάνουν:
- Υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης πριν την εμμηνόπαυση
- Αύξηση της υπέρτασης κατά την εμμηνόπαυση
- Αυτοάνοσες διαταραχές
- Στρες, άγχος και κατάθλιψη
Υπάρχουν και βιολογικές διαφορές. Οι άνδρες έχουν συχνά αποφράξεις των μεγάλων καρδιακών αρτηριών, ενώ οι γυναίκες έχουν τη νόσο στις μικρές καρδιακές αρτηρίες, καθιστώντας τη θεραπεία των γυναικών πιο δύσκολη.
Υπάρχει, επίσης, λιγότερη ευαισθητοποίηση και αναγνώριση των συμπτωμάτων στις γυναίκες. Για παράδειγμα, ο πόνος στο στήθος είναι ένα κοινό σύμπτωμα καρδιακής προσβολής στους άνδρες, αλλά οι γυναίκες δεν το αντιμετωπίζουν απαραίτητα. Ακόμα, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν δυσπεψία, ναυτία, ζάλη ή δύσπνοια και να μην εμφανίσουν συμπτώματα. Ως αποτέλεσμα, οι γιατροί μπορούν εύκολα να παραλείψουν ή να διαγνώσουν εσφαλμένα καρδιακά επεισόδια στις γυναίκες.
Μια μελέτη που ολοκληρώθηκε το 2020 διαπίστωσε ότι οι συνταγές ασπιρίνης, στατινών και αντιυπερτασικών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων βήτα ή αποκλειστές διαύλων ασβεστίου, δεν συνταγογραφούνται για τις γυναίκες τόσο συχνά όσο για τους άνδρες.
Ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα διαγνωστικά εργαλεία για καρδιαγγειακές παθήσεις είναι ο καρδιακός καθετηριασμός. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος αναζητά αποφράξεις στις μεγάλες αρτηρίες, κάτι που είναι λιγότερο συχνό σε γυναίκες που συνήθως εμφανίζουν απόφραξη στις μικρότερες αρτηρίες. Συνεπώς, οι γυναίκες μπορεί να χρειαστούν μαγνητική τομογραφία καρδιάς, για να εντοπιστεί η φλεγμονή.
