Καθώς τα χρόνια περνάνε τα οστά μας γίνονται πιο λεπτά. Άρα και πιο επιρρεπή στις διάφορες παθήσεις και στα κατάγματα. Ένας τρόπος να το αποφύγουμε αυτό είναι να διατηρήσουμε την οστική μας πυκνότητα σε υψηλά επίπεδα. Πώς θα το καταφέρουμε αυτό;
Φινλανδοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι ηλικίας 70 έως 85 ετών που έκαναν καθιστική ζωή, διατήρησαν ή αύξησαν την οστική αντοχή στον αυχένα του μηριαίου οστού μετά από ένα ετήσιο πρόγραμμα άσκησης.
Πώς να προστατέψουμε τα οστά μας
Το κλειδί ήταν η ένταση της σωματικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που ασχολούνταν με το τρέξιμο ή το γρήγορο περπάτημα ωφελήθηκαν πολύ περισσότερο από εκείνους που περπατούσαν με κανονικό ρυθμό.
Ακόμη και στα 70 και στα 80 σας, το να προσθέσετε αυτού του είδους τη δραστηριότητα στην καθημερινή σας ρουτίνα είναι εύκολο, δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης Tuuli Suominen.
«Μπορείτε να ενσωματώσετε περισσότερη δραστηριότητα υψηλής έντασης στην καθημερινότητά σας σε μικρές περιόδους, όπως γρήγορο περπάτημα και ανέβασμα σκάλας», δήλωσε η Suominen, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Jyväskylä της Φινλανδίας.
Καθώς η σωματική δραστηριότητα τείνει να μειώνεται με την αύξηση της ηλικίας, το ίδιο συμβαίνει και με την οστική πυκνότητα.
Μπορεί να σταματήσει ή να επιβραδυνθεί αυτή η επιδείνωση;
Για να το ανακαλύψουν, οι ερευνητές ενέταξαν 299 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 70 ετών και άνω που ακολουθούσαν ως επί το πλείστον καθιστική ζωή, σε ένα ετήσιο πρόγραμμα που επικεντρώθηκε στην προπόνηση μυϊκής δύναμης, αντοχής, ισορροπίας και ευλυγισίας.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε εύκολα και προχώρησε σε πιο έντονες δραστηριότητες, ενώ η ποσότητα και η ένταση της σωματικής δραστηριότητας παρακολουθήθηκαν πριν και μετά από έξι μήνες προπόνησης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης ακτίνες Χ για τη μέτρηση της οστικής μάζας και την παρακολούθηση των δομικών τεχνολογία ακτίνων Χ υψηλής τεχνολογίας για την παρακολούθηση της δομής του αυχένα του μηριαίου οστού.
Τι λένε οι ειδικοί
«Περισσότερη καθημερινή μέτρια και υψηλής έντασης σωματική δραστηριότητα, σχετιζόταν με μικρότερη μείωση της οστικής πυκνότητας στον αυχένα του μηριαίου οστού», ανέφεραν οι ερευνητές.
«Ακόμη και οι σύντομες περίοδοι έντονης δραστηριότητας, μπορεί να είναι σημαντικές για τον σκελετό, γι’ αυτό εξετάσαμε επίσης την κίνηση όσον αφορά τον αριθμό και την ένταση των μεμονωμένων κρούσεων.
Για παράδειγμα, το περπάτημα και το τρέξιμο έχουν διαφορετικές επιδράσεις. Διαπιστώσαμε ότι οι επιπτώσεις που ήταν συγκρίσιμες τουλάχιστον με το γρήγορο περπάτημα, σχετίζονταν με καλύτερη διατήρηση της οστικής πυκνότητας» εξηγούν οι συγγραφείς της μελέτης.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Bone.
