Τα χλαμύδια συχνά δεν προκαλούν αμέσως συμπτώματα, αλλά μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία εάν δεν αντιμετωπιστούν.
Εάν είστε σεξουαλικά ενεργοί, θα πρέπει να γνωρίζετε για τα χλαμύδια, μια συνηθισμένη βακτηριακή μόλυνση που μεταδίδεται μέσω σεξουαλικής επαφής. Αυτά τα 10 πράγματα για τα χλαμύδια θα σας βοηθήσουν να μάθετε ποιος κινδυνεύει, γιατί ο τακτικός προληπτικός έλεγχος είναι τόσο σημαντικός και πώς να αποφύγετε τη μόλυνση και άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ).
1. Είναι συνηθισμένα, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι έχουν
Περίπου 4 εκατομμύρια μολύνσεις από χλαμύδια αναφέρθηκαν στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) το 2018, αλλά ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανόν υψηλότερος επειδή η χλαμύδια θεωρείται μια μη καταγεγραμμένη μόλυνση.
«Ο αριθμός των αναφερθέντων περιστατικών είναι σημαντικά χαμηλότερος από την πραγματική εκτιμώμενη επίπτωση», λέει ο Bradley Stoner, MD, PhD, αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις και πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Σεξουαλικά Μεταδιδόμενων Νοσημάτων.
Το Εθνικό Σύστημα Παρακολούθησης Μεταδοτικών Νοσημάτων βασίζεται στις κρατικές και τοπικές υπηρεσίες δημόσιας υγείας για τη συλλογή και αναφορά δεδομένων για τα χλαμύδια (και ορισμένα άλλα ΣΜΝ) στο CDC. Τα υπουργεία αυτά δηλαδή εξαρτώνται από μεμονωμένους γιατρούς, νοσοκομεία και εργαστήρια για να τους αναφέρουν περιπτώσεις χλαμυδίων. Επομένως, για να υπάρχουν ακριβή στατιστικά στοιχεία απαιτείται, όλες οι υπηρεσίες να συμμορφώνονται τακτικά με τις υποχρεώσεις αναφοράς νόσου.
2. Προκαλούνται από σεξουαλικά μεταδιδόμενα βακτήρια
Το βακτήριο Chlamydia trachomatis προκαλεί μολύνσεις από χλαμύδια, οι οποίες συνήθως εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα, δηλαδή στον τράχηλο της μήτρας στις γυναίκες και στο πέος στους άνδρες. Τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες, το βακτήριο μπορεί επίσης να μολύνει το πρωκτό και το λαιμό.
«Οι μολύνσεις μεταδίδονται κατά τη διάρκεια κάθε είδους σεξουαλικής δραστηριότητας: κολπική, πρωκτική ή στοματική επαφή», λέει ο Jonathan Schaffir, MD, κλινικός καθηγητής μαιευτικής και γυναικολογίας.
Το Chlamydia trachomatis μπορεί επίσης να προκαλέσει επιπεφυκίτιδα (κοκκίνισμα στα μάτια) εάν τα βακτήρια έρθουν σε επαφή με τα βλέφαρα ή τη διάφανη μεμβράνη που καλύπτει το λευκό του ματιού.
Επειδή οι λοιμώξεις από χλαμύδια συχνά δεν προκαλούν συμπτώματα, τα άτομα που το έχουν μπορεί να μην αναζητήσουν ιατρική βοήθεια ή να λάβουν θεραπεία για αυτό. Ωστόσο, όποιος έχει μολυνθεί από χλαμύδια μπορεί να τα μεταδώσει σε άλλα άτομα, τα οποία με τη σειρά τους μπορούν να τα μεταδώσουν σε άλλους.
3. Οι νεαρές σεξουαλικά ενεργές γυναίκες είναι πιο ευάλωτες
Γυναίκες μεταξύ 15 και 24 ετών είναι πιο πιθανό να μολυνθούν από χλαμύδια, σύμφωνα με το CDC, αλλά οποιοσδήποτε σεξουαλικά ενεργό άτομο – άνδρας ή γυναίκα – μπορεί να μολυνθεί. Οι άνδρες που κάνουν στοματικό ή πρωκτικό σεξ με άνδρες διατρέχουν επίσης κίνδυνο, σημειώνει. Το CDC συνιστά τακτικούς προληπτικούς ελέγχους για τα χλαμύδια σε άτομα με αυξημένο κίνδυνο να προσβληθούν από αυτό.
Θα πρέπει να ελέγχεται ετησίως για χλαμύδια εάν είστε:
- Μια σεξουαλικά ενεργή γυναίκα κάτω των 25 ετών
- Μια γυναίκα ηλικίας 25 ετών και άνω που έχει πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους
- Μια γυναίκα της οποίας ο σεξουαλικός σύντροφος μπορεί να έχει πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους
- Εγκύους και κάτω των 25 ετών ή εγκύους άνω των 25 ετών με αυξημένο κίνδυνο (οι εγκύους σε κίνδυνο για χλαμύδια πρέπει να εξετάζονται το συντομότερο δυνατόν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με επανάληψη της εξέτασης στον τρίτο τρίμηνο)
- Ένας άντρας που κάνει σεξ με άντρες
- Σε αυξημένο κίνδυνο για άλλους λόγους υγείας
«Θα τονίσω ότι οι νεαρές γυναίκες θα πρέπει να ελέγχονται εάν προβαίνουν σε οποιαδήποτε σεξουαλική συμπεριφορά που τις θέτει σε κίνδυνο επειδή τα χλαμύδια συχνά δεν έχουν συμπτώματα και η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντική για την αποφυγή στειρότητας», λέει ο Δρ Schaffir.
Η εξέταση για χλαμύδια είναι ανώδυνη: Συνήθως περιλαμβάνει εξέταση δείγματος ούρων ή ενός δείγματος που συλλέγεται από τον κόλπο ή το πέος. Κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις για χλαμύδια μπορούν να χρησιμοποιήσουν δείγματα από το λαιμό ή το πρωκτό.
4. Είναι μεταδοτικά μόνο από άτομο σε άτομο
Μπορείτε να κολλήσετε χλαμύδια μόνο με τη σεξουαλική επαφή με ένα μολυσμένο άτομο, όχι από τυχαίο άγγιγμα ή το άγγιγμα των ρούχων άλλου ατόμου ή την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή νερού.
«Ο οργανισμός των χλαμυδίων ζει μόνο στα ανθρώπινα κύτταρα και δεν μπορεί να μεταδοθεί με εξωτερική επαφή, όπως πετσέτες ή καθίσματα τουαλέτας», λέει ο Schaffir.
5. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν για άνδρες και γυναίκες
“Κατά κύριο λόγο, οι περισσότερες περιπτώσεις χλαμυδιασης είναι ασυμπτωματικές — ανιχνεύονται μέσω της εξέτασης, γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικό να υπάρχουν καλά προγράμματα εξέτασης,” σημειώνει ο δρ. Στόνερ. Άνδρες ή γυναίκες που έχουν συμπτώματα χλαμυδίωσης μπορεί να βιώσουν πόνο κατά την ούρηση.
Οι γυναίκες ενδέχεται να έχουν αυτά τα συμπτώματα:
- Πόνο στην κοιλιά
- Δύσοσμες εκκρίσεις από τον τράχηλο της μήτρας
- Πόνο κατά την ερωτική επαφή
- Αιμορραγία μετά την ερωτική επαφή
- Αιμορραγία μεταξύ των περιόδων
Και οι άνδρες μπορεί να έχουν αυτά τα συμπτώματα:
- Εκκρίσεις από το πέος
- Πόνο στα όρχεις
6. Η λοίμωξη από χλαμύδια μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία
Για τις γυναίκες, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αν δεν γίνει θεραπεία για τα χλαμύδια μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Σοβαρή λοίμωξη με πόνο και πυρετό που απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο
- Πυελική εκδοράτιση, μια μόλυνση του ανώτερου αναπαραγωγικού συστήματος
- Ουλές στον αναπαραγωγικό σωλήνα που προκαλούν υπογονιμότητα
- Αυξημένος κίνδυνος εκτοπικής εγκυμοσύνης
Οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό από τις γυναίκες να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας που συνδέονται με τα χλαμύδια, αν και μπορεί να αναπτύξουν επιδιδυμίτιδα, μια φλεγμονή ενός στοιχείου μέσα στους όρχεις που μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα.
Μια μόλυνση από χλαμύδια μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε αντίδραση αρθρίτιδας τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες.
7. Μια γυναίκα μπορεί να μεταδώσει χλαμύδια στο νεογέννητό της κατά τη διάρκεια του τοκετού
Όταν ένα μωρό έρχεται σε επαφή με τα χλαμύδια της μητέρας, που δεν έχει κάνει θεραπεία, κατά τη διάρκεια του τοκετού, το βρέφος μπορεί να προσβληθεί από οφθαλμική λοίμωξη ή πνευμονία, απαιτώντας θεραπεία με αντιβιοτικά. Τα χλαμύδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού και χαμηλού βάρους κατά τη γέννησης.
8. Τα αντιβιοτικά είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική θεραπεία
Τα αντιβιοτικά που συνταγογραφούνται για τα χλαμύδια περιλαμβάνουν:
- αζιθρομυκίνη (Zithromax)
- δοξυκυκλίνη (Doryx)
Η πιο συνηθισμένη θεραπεία είναι μια εφάπαξ δόση Zithromax, από το στόμα. Άλλα φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν σε διάφορες δόσεις για ένα διάστημα έως και μία εβδομάδα. Οι περισσότερες περιπτώσεις χλαμυδίων υποχωρούν μέσα σε μια εβδομάδα μετά την έναρξη της λήψης αντιβιοτικών.
«Αν νομίζετε ότι έχετε εκτεθεί σε χλαμύδια», λέει ο Stoner, «επισκεφτείτε τον γιατρό σας για να λάβετε αντιβιοτική αγωγή για την πρόληψη της έναρξης της μόλυνσης.».
Οι σύντροφοι των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με χλαμύδια θα χρειαστούν επίσης θεραπεία, και σε ορισμένα κράτη μπορούν να τη λάβουν χωρίς επίσκεψη σε γιατρό μέσω μιας πρακτικής που ονομάζεται «ταχεία θεραπεία συντρόφου», κατά την οποία το πρώτο άτομο που λαμβάνει θεραπεία παρέχει τη θεραπεία στον σύντροφό ή τους συντρόφους τους.
9. Μπορείτε να κολλήσετε χλαμύδια περισσότερες από μία φορές
Σε ορισμένες ασθένειες, ο οργανισμός αποκτά ανοσία στην συγκεκριμένη ασθένεια. Αυτό δεν συμβαίνει με τα χλαμύδια. Αν εμπλακείτε σε σεξουαλική δραστηριότητα με ένα άτομο που έχει λοίμωξη από χλαμύδια, μπορεί να ξανακολλήσετε, ακόμα κι αν έχετε μόλις ολοκληρώσει τη θεραπεία για αυτό.
«Και οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να υποβληθούν σε θεραπεία πριν ξεκινήσουν ξανά τη σεξουαλική επαφή για να αποφευχθεί η υποτροπή», λέει ο Schaffir.
10. Τα χλαμύδια μπορούν να προληφθούν
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποφύγετε μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη είναι να μην κάνετε σεξ. Ωστόσο, εάν επιθυμείτε να έχετε σεξουαλική επαφή, μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης με αυτές τις ενέργειες:
- Μειώνοντας τον αριθμό των συντρόφων με τους οποίους έχετε ερωτική επαφή
- Ζητώντας από τους συντρόφους σας να εξεταστούν για τις ΣΜΝ (και να εξεταστείτε και εσείς) πριν από την έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας
- Χρησιμοποιώντας πάντα προφυλακτικά από λατέξ κατά την ερωτική επαφή κάθε είδους.
