Η Χρόνια Αποφράκτικη Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι ένας γενικός όρος, που αναφέρεται σε ένα σύνολο χρόνιων συστηματικών αναπνευστικών δυσκολιών. Δύο από τις πιο κοινές μορφές της ΧΑΠ είναι η χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα. Τα κυριότερα συμπτώματα της ΧΑΠ είναι η δύσπνοια και ο βήχας. Με τον καιρό, ακόμη και οι καθημερινές δραστηριότητες, όπως το ντύσιμο, μπορεί να γίνουν δύσκολες.
Σε αυτό το άρθρο, καλύπτουμε μερικούς από τους πιο συνηθισμένους μύθους, που σχετίζονται με τη ΧΑΠ.
- Η ΧΑΠ είναι σπάνια
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η ΧΑΠ προκάλεσε 3,23 εκατομμύρια θανάτους το 2019, καθιστώντας την, την τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ΧΑΠ είναι η τέταρτη κύρια αιτία, θανάτου. Η Αμερικανική Πνευμονική Εταιρεία συνιστά σε οποιονδήποτε εμφανίζει συμπτώματα ΧΑΠ, δηλαδή χρόνιο βήχα, δύσπνοια, συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, σημαντική παραγωγή βλέννας και/ή συριγμό, να επισκεφθεί τον γιατρό του για σπιρομέτρηση.
2. Μόνο οι καπνιστές αναπτύσσουν ΧΑΠ
Είναι αλήθεια ότι το κάπνισμα είναι η κύρια αιτία της ΧΑΠ, ωστόσο υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες κινδύνου, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου, συμπεριλαμβανομένης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, των μολύνσεων και ορισμένων μορφών άσθματος. Ειδικότερα, περίπου το 10-20% των ασθενών με ΧΑΠ δεν κάπνισαν ποτέ. Μερικοί από αυτούς, βέβαια, ήταν παθητικοί καπνιστές, είχαν γενετική προδιάθεση, κυρίως λόγω ανεπάρκειας άλφα-1 αντιθρυψίνης ή μεγάλη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
Η άλφα-1 αντιθρυψίνη είναι ένα ένζυμο, που προστατεύει το σώμα από μια επίθεση του ανοσοποιητικού. Μερικοί άνθρωποι έχουν μια μετάλλαξη στο γονίδιο, που κωδικοποιεί αυτό το ένζυμο με αποτέλεσμα την ανεπάρκεια άλφα-1 αντιθρυψίνης. Η ανεπάρκεια της άλφα-1 αντιθρυψίνης αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΧΑΠ και άλλων παθήσεων, που επηρεάζουν μια σειρά από σωματικά συστήματα.
3. Μόνο οι ηλικιωμένοι αναπτύσσουν ΧΑΠ
Η ΧΑΠ είναι σίγουρα πιο συχνή σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν εμφανίζεται σε μικρότερες ηλικίες. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ, μεταξύ 2007 και 2009, η ΧΑΠ επηρέασε το 2% των ανδρών και το 4,1% των γυναικών ηλικίας 24–44 ετών. Ομοίως, η πάθηση επηρέασε το 2% των ανδρών και το 3% των γυναικών ηλικίας 18-24 ετών. Ένα σημαντικό ποσοστό των ατόμων, που έχουν διαγνωστεί πριν από την ηλικία των 50 ετών, έχουν την κληρονομική μορφή της νόσου, που προκαλεί ανεπάρκεια της άλφα-1 αντιθρυψίνης.
4. Η ΧΑΠ επηρεάζει μόνο τους πνεύμονες
Η ΧΑΠ συνυπάρχει με πολλές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, του καρκίνου του πνεύμονα, της υπέρτασης, της οστεοπόρωσης και του διαβήτη. Η συσχέτιση μπορεί να οφείλεται σε κοινούς αιτιολογικούς παράγοντες, καθώς και στη συστημική φλεγμονή. Με άλλα λόγια, ορισμένες από αυτές τις καταστάσεις μοιράζονται παράγοντες κινδύνου, γεγονός που τις καθιστά πιο πιθανό να εμφανιστούν με τη ΧΑΠ. Για παράδειγμα, το κάπνισμα αποτελεί παράγοντα κινδύνου τόσο για τη ΧΑΠ όσο και για καρδιακές παθήσεις. Ταυτόχρονα, οι ειδικοί υγείας συνδέουν τη ΧΑΠ με συστηματική φλεγμονή, η οποία μπορεί, επίσης, να αυξήσει ανεξάρτητα τον κίνδυνο άλλων παθήσεων.
5. Τα άτομα με ΧΑΠ δεν μπορούν να ασκηθούν
Χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση, οι ασθενείς με ΧΑΠ μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολία στην γυμναστική. Ωστόσο, οι γιατροί συνιστούν στα άτομα με ΧΑΠ τη σωματική άσκηση, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της αναπνευστικής τους ικανότητας και στην βελτίωση των συμπτωμάτων τους.
Μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν είναι ασφαλές ή ακόμη και δυνατό να ασκηθείτε, αλλά η σωστή ποσότητα και ο κατάλληλος τύπος άσκησης έχει πολλά οφέλη. Φροντίστε να ρωτήσετε το γιατρό σας, πριν ξεκινήσετε να κάνετε αλλαγές στη ρουτίνα άσκησής σας.
6.Δεν υπάρχουν θεραπείες για τη ΧΑΠ
Αυτό, ευτυχώς, είναι ένας μύθος. Υπάρχουν πολυάριθμες θεραπείες και στρατηγικές, που βελτιώνουν την πορεία της νόσου, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων, της διατροφής και των εμβολίων που προστατεύουν από λοιμώξεις του αναπνευστικού. Ειδικότερα, οι ασθενείς μπορεί να ωφεληθούν από εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά, αντιχολινεργικά, κορτικοστεροειδή και συμπληρωματικό οξυγόνο. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί, επίσης, να ωφεληθούν από την αύξηση της άλφα-1 αντιθρυψίνης ή ακόμη και από μεταμόσχευση πνευμόνων.
7.Η ΧΑΠ είναι ίδια με το άσθμα
Ενώ και οι δύο ασθένειες θεωρούνται αποφρακτικές πνευμονικές ασθένειες, υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ της ΧΑΠ και του άσθματος. Το άσθμα ξεκινά συνήθως στην παιδική ηλικία, όπου συχνά συνδέεται με αλλεργίες και προβλήματα φλεγμονής. Επίσης, το άσθμα είναι μια ασθένεια των αεραγωγών, πρωτίστως αποτέλεσμα της χρόνιας φλεγμονής των αεραγωγών. Από την άλλη, η ΧΑΠ συνήθως εμφανίζεται μετά τα 60 έτη και σχετίζεται με το κάπνισμα. Επιπλέον, η ΧΑΠ είναι μια ασθένεια των κυψελίδων, κυρίως αποτέλεσμα της απώλειας ελαστικότητας, που προκαλείται κυρίως από το κάπνισμα. Υπάρχει, ωστόσο, ένα σύνδρομο επικάλυψης, το οποίο έχει χαρακτηριστικά και των δύο. Παρόλα αυτά, οι θεραπείες ποικίλλουν προκειμένου να βοηθηθούν καλύτερα οι ασθενείς βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
8.Το σωματικό βάρος δεν επηρεάζει τη ΧΑΠ
Το υπερβολικό σωματικό βάρος μπορεί να αυξήσει την αναπηρία, που σχετίζεται με τη ΧΑΠ. Αντίθετα, το μικρό σωματικό βάρος, μπορεί να είναι σημάδι εμφυσήματος και υποδηλώνει κακή πρόγνωση. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντική η υγιεινή διατροφή, καθώς προάγει τη γενική υγεία και μπορεί να αποτρέψει την επιδείνωση της ίδιας της ΧΑΠ και των συννοσηροτήτων της.
9.Εάν έχετε ΧΑΠ, δεν έχει νόημα να κόψετε το κάπνισμα
Αυτός είναι ένας άλλος μύθος. Ποτέ δεν είναι αργά, για να αποβάλλετε τις βλαβερές σας συνήθειες. Το κάπνισμα επιταχύνει την απώλεια της πνευμονικής λειτουργίας, που είναι το χαρακτηριστικό της ΧΑΠ, επιδεινώνοντας τα συμπτώματα.
10.Η δύσπνοια είναι το μόνο σύμπτωμα της ΧΑΠ
Η δύσπνοια είναι το κυριότερο σύμπτωμα της ΧΑΠ, αλλά όχι το μοναδικό. Ο βήχας, η υπερβολική παραγωγή φλέματος, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού και όλα τα συμπτώματα των συννοσηροτήτων είναι συχνά σημάδια προοδευτικής ΧΑΠ. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα ύπνου, άγχος, κατάθλιψη, πόνο και έκπτωση των γνωστικών ικανοτήτων.
ΠΗΓΉ: https://www.medicalnewstoday.com
